Z gabinetu psychologa “Terapia par-zmiana”

Zamiast rozwodu wiele par próbuje terapii.
Zdrada małżeńska powoduje cierpienie, poczucia krzywdy, utratę zaufania, utratę kobiecości, męskości.
Czy warto iść na terapię?
Powiem tak. Warto, jeżeli para daży siebie uczuciem i chcą oboje ratować związek.
Znam kilka par, które w procesie terapeutycznym zobaczyły to czego wcześniej nie widzieli. W terapii poznały swoje potrzeby, które mimo, że były komunikowane-były lekceważone.
Dlaczego ludzie tak robią?
Ludzie myślą że ślub załatwia wszystko, i nie muszą się starać, więc wkrada się rutyna i nuda. A nuda powoduję, że nic się nie chce i żyje się dla dzieci. Małżeństwo umiera.
Innym aspektem, który mocno zaburza związek jest poświęcanie się czyli rezygnacja z własnych potrzeb, na poczet drugiego partnera. Rezygnacja ze swoich potrzeb i życie życiem dzieci, męża, żony powoduje, że człowiek ponosi same straty.
Zamiast rozwijać się, słabnie. Staje się zależny, smutny, depresyjny. Rezygnacja z siebie powoduje dysproporcję w związku. Osoba, która rezygnuje z siebie (przeważnie z lęku przed byciem odrzuconym) lekceważy siebie i w konsekwencji otoczenie robi to samo.
Innym problemem jest umniejszanie wartości partnerce/partnerowi to też źle wpływa na relację. Zaburza związek.
Problemy komunikacyjne typu „ja mam rację”kończą się kryzysem i każdy żyje w pojedynkę. W związku nie ma czegoś takiego jak “racja”. Jest tylko inny sposób postrzegania danej sytuacji, rzeczy, świata. Czy jest zły? Nie. Jest inny. Też jest dobry. Rację udowadniamy w sądzie, w poważnych dyskusjach naukowych itd.
Innym problemem w związku jest ocena partnera/partnerki typu „ty to zawsze, jesteś jak Twój ojciec, matka…, jesteś pijakiem jak twój ojciec, a Ty masz gębę niewyparzoną jak twoja matka”.
Wyciąganie problemów rodziców, i porównywanie ich z partnerami skończy się tragicznie dla Was.
Dzieci z drugich związków są częścią rodziny i należy mieć dobry stosunek do nich. Jeżeli istnieje problem gdzie jedno z partnerów stawia dziecko na pierwszym miejscu a potem partnera/partnerkę te związki również cierpią z powodu zaburzenia hierarchii. Partnerka jest na drugim miejscu a dziecko pełni rolę partnerki. Zamiana ról w związku zaburza hierarchię co prowadzi często do rozstania.
Ludzie w terapii poznają swoje potrzeby, otwierają się na nowe zachowanie, skupiają się na swoim rozwoju i mają czas dla siebie.
Czas poświęcony sobie zbliża parę. Realizują nowe zlekceważone wcześniej potrzeby. Budują więź która jest bardzo ważna. Przytulają się na nowo. Dawne emocje słabną i zaczynają budować nową relację opartą o szacunek, troskę, uwagę. Nowe zachowania nie powstaną same. To wymaga zaangażowania , pracy i chęci zmiany. Normalne jest, że para po drodze popełnia błędy i to jest normalne. Nic się nie zmieni at hock. Potrzebny jest czas i cierpliwość.
Ważnym aspektem jest powrót do zdrowych zachowań w związku. Każdy z Was jest ważny. Każdy ma prawo do swojego indywidualnego rozwoju. Wtedy para otwiera się na „MY” , ale najpierw jest „JA”. Uwaga poświęcona sobie a potem partnerce/partnerowi buduje zdrowe granice w związku, szacunek do siebie samego.
Nie możecie państwo rezygnować z własnych potrzeb.
Każdy jest tu na tej ziemi po coś. Każdy ma się rozwijać a nie być zależnym. Człowiek zależny traci na wartości traci swoją tożsamość.
Dlatego zdrowy związek zaczyna się pracą nad sobą. Nie ma obwiniania się . W terapii to co było często cierpieniem i poczuciem krzywdy staje się doświadczeniem i mądrością. Poznanie i inne spojrzenie na przeszłość i nadanie teraźniejszości innego biegu wynika z Waszych dojrzałych spojrzeń i zmiany. Terapia pozwala na wgląd w siebie, słyszenie swoich wzajemnych potrzeb.
Terapia to nauka nowych zachowań, poznanie lepiej siebie nawzajem.
Zdrada pokazuje też, że czegoś zabrakło w związku. A człowiek jak spragniony „wody” źródło znajdzie.
Należy wyciągnąć wnioski co należy zmienić w sobie aby było lepiej.
Terapia to nie wstyd. Raczej mądrość, że para chce podjąć wyzwanie. Jeżeli uważacie że Wasz związek nie jest związkiem pustym w którym żyjecie tylko dla dzieci, i jest jeszcze uczucie zawsze warto podjąć wyzwanie.
To tylko część opisanych problemów. Zachęcam do słuchania siebie wzajemnie.
Pozdrawiam
Elżbieta Okniańska-Psycholog

Leave a Reply

Your email address will not be published.*